Autor: martoleksiak@gmail.com

  • PROGRAMME

    10e anniversaire de Congrès des femmes à Bruxelles

    À PROPOS DE L’AMOUR ET DE LA COLÈRE (c’est-à-dire „The best of”… de nos sujets pendant ces 10 ans…)

    Samedi 8.02 2025, K-1 KANAL Centre Pompidou Bruxelles

    1, av. Du Port 1000 Bruxelles

    Modération du congrès : Renata Dancewicz

    Ouverture des portes à 11h

    • Pendant toute la journée du Congrès, les œuvres suivantes de Zuzanna Hertzberg seront exposées :
    •  Lilith Patronne d’Avortement, 2023, tissu, broderie, collage
    •  Hommage à Gisèle Halimi/Zeiza Gisèle Élise Taïeb, 2023, boîte en bois à double feuille, collages, peinture, 57×49×7cm
    •  Plantes Pro-choix, 2023, installation, 3 tissus/drapeaux
    • Salle en bas « Pourquoi avons-nous besoin de herstory? » – exposition de la Fondation du Musée d’histoire des femmes de Poznań

    Début 12h

    • Hymne: Malika El-Barkani
    • Mots d’ouverture : La ministre de l’Egalité Katarzyna Kotula (video)
    • Mots de bienvenue et remerciements : Kasia Redzisz (la directrice de KANAL Centre Pompidou), Agata Araszkiewicz, Anna Kiejna (Elles sans frontières)


    12h15-13h45 Panel 1 : Le droit au sexe – la culture de l’intimité et le changement du monde

    • Participants: Agata Araszkiewicz, Alicja Długołęcka, Voca Ilnicka, Marta Stoces, Agnieszka Szpila, Aga Szreder
    • Modération: Natalia Broniarczyk i Agata Czarnacka

    Le débat fera référence à la célèbre position de la philosophe britannique Amia Srinivasan « Le droit au sexe. Le féminisme au vingt-et-unième siècle », qui développe la réflexion présente dans la théorie féministe selon laquelle le corps, la sexualité et l’intimité sont les derniers bastions de systèmes de pouvoir qui doivent être redéfinis. Quel est ce changement dans la pensée, dans l’art et la littérature ? De quelle manière influence-t-il les modèles sociaux et notre condition individuelle ? La sexualité reste la sphère la plus stigmatisée, qui revêt encore un caractère évaluatif et disciplinaire. Sinon, comment valoriser l’intimité, comment construire des modèles éthiques de coexistence intime, littéralement la « loi sexuelle » ? De quel type de révolution sexuelle avons-nous réellement besoin ?


    14h00-14h40 Intermezzo

    •  14h00-14h20 – A quoi bon nous servent aujourd’hui les études demasculinité : Michał Bomastyk en conversation avec Tomasz Wolszczak (promotion des livres de Michał Bomastyk et de Wojciech Śmieja)
    • 14h20-14h40 – „Abortion Tales” – Beata Rojek et Sonia Sobiech enconversation avec Anna Kiejna (promotion de la bande dessinée)
    • 15h danse : One Billion Rising
    • Vidéo : Olena Apchel, metteuse en scène et soldate ukrainienne


    15h10 -16h40 Consentement et viol : violences de genre et quelles manières de les penser différemment ?

    • Participants: Ana Cuesta, Elsa Ercoli, Anita Kucharska-Dziedzic, Joanna Gzyra Iskander, Violaine Lucas, Sarah Schlitz, Danuta Wawrowska
    • Modération: Anna Kiejna i Katarzyna Szkuta

                Les débats d’aujourd’hui sur la violence sexuelle au sens juridique et politique apportent de nouveaux changements dans les normes de pensée et les solutions législatives. Cependant, des mots tels que « consensus » ou « culture du viol » suscitent encore beaucoup d’émotions et de controverses. La réflexion féministe a développé des manières de penser la violence qui entraînent un changement social. En quel sens est-il efficace et quelles résistances rencontre-t-il ? Comment les différentes solutions internationales se correspondent-elles ? Comment surmonter les différences de rapidité dans l’application des solutions juridiques lors de la construction d’une Europe commune ?


    17h00-17h45 Intermezo

    • 17h-17h30 Colère des femmes : comment dire non ? Natalia Waloch, Aleksandra Nowak, Basia Śliwińska en conversation avec Katarzyna Milewska-Dworaczyk (promotion des livres)
    • 17h30-17h45 Le féminisme polonais en France : Mateusz Chmurski et Hélène Martinelli en conversation avec Agata Araszkiewicz (promotion du livre « Devenir-soeur. Repères dans un siècle des féminismes polonais»)


    17h50 – 19h20 Génie lesbien – art, culture et politique sous le signe de l’arc-en-ciel

    • Participants: Magdalena Baryła-Klimek (Madlen), Marie Jo Bonnet, Silvia Casalino, Alice Coffin, Katarzyna Klimek, Renata Lis, Jolanta Niezgodzka
    • Modération: Ewa Graczyk i Irmina Kotiuk

    Dans ce panel, les auteurs d’ouvrages consacrés à la revendication des droits des lesbiennes et de leur présence légitime dans l’histoire de la culture, de la littérature, de l’art et dans le domaine des droits politiques souligneront, d’une part, la richesse des œuvres historiquement marginalisées des

    femmes qui aiment les femmes, et d’autre part, leur reconnaissance contemporaine malgré les énormes complications politiques liées à leurs lois. Ce panel comprendra : des récits et témoignages, une littérature de confession et de critique sociale, des désirs et des stratégies de

    survie, ainsi qu’une analyse politique des droits des personnes LGBT+ et des revendications politiques qui en découlent.


    19h20 Clôture du congrès :
    Magdalena Środa, Ewa Rumińska-Zimny

    19h30 Résumé pour 10ème anniversaire : Dorota Walczak-Delanois, Agata Araszkiewicz

    19h45 performance d’Anna Kalwajtys, Olympe

    Après la première vague de Protestations noires et après les célébrations féministes bruyantes du centenaire de l’obtention du droit de vote des Polonaises en 2018, l’artiste de Gdańsk, inspirée par le texte de la „Déclaration des droits des femmes et des citoyens” traduit en polonais, revient à la figure d’Olympe de Gouges. Posée comme une femme révolutionnaire aux couleurs nationales polonaises, elle interprète des fragments de la « Déclaration », révélant un désespoir historique. Olympe de Gouges est morte guillotinée, diffusant des slogans qui, moins d’un siècle plus tard, sont devenus la base du mouvement moderne d’émancipation des femmes. Deux siècles plus tard, son postulat n’est toujours pas respecté en Pologne : les femmes sont des citoyennes de seconde zone. La Révolution française et la présence des femmes dans cette révolution ont été une référence importante pour la vague polonaise de manifestations pro-avortement. Jamais auparavant dans l’histoire de la Pologne les femmes n’étaient descendues dans la rue en si grand nombre, avec un soutien intergénérationnel nombreux de la part de nombreux groupes sociaux. Echos de la question « pourquoi la révolution est-elle une femme ? d’après un essai de la grande chercheuse polonaise du romantisme, Maria Janion, qui a analysé la figure française de Marianne, conduisant le peuple vers les barricades, est revenue sur des banderoles et des banner créées spontanément lors des manifestations noires.

    20h15 CONCERT MADLEN – FEMME

    Le projet Madlen – Femme est un enregistrement d’expériences émotionnelles et d’hésitations qui marquent un chemin important pour l’artiste: comprendre qui elle est vraiment et ce que signifie l’amour qui transcende les modes de pensée imposés. Les chansons ont été arrangées dans le style des années 90.: chaleureuses, analogues, sans fioritures ni décorations inutiles. Madlen elle-même aime le plus ces sons. La chanteuse  était lauréate de la deuxième édition du concours The Voice of Polonia à Bruxelles

    TROIS TOASTS SERONT INCLUS DANS LE PROGRAMME :

    • HERSTORIQUE (ÉQUIPE DE LA FONDATION DU MUSÉE DE L’HISTOIRE DES FEMMES DE POZNAŃ : Iwona Chmura-Rutkowska, Anna Jankowiak, Agnieszka Jankowiak-Maik, Paulina Kirchke, Agata Kominiak, Katarzyna Milewska-Dworaczyk)
    • DE L’ART FÉMINISTE (ARTISTES : Iwona Demko, Zuzanna Hertzberg, Agata Zbylut, Zofia Reznik, Kle Mens Stepniewska)
    • QUEER (QUEER KOLEKTYW KOLONIA)


    Evènement associé:

    • 11h00 – 5e anniversaire de la plateforme antiviolence „Elles pour elles”


    PROGRAM ACCOMPAGNANT :

    6.02 (jeudi), 12h-14h

    Les Midis de la recherche : Histoires de féminismes (polonais) en traduction Bruxelles, Campus du Solbosch

    Bâtiment U (niveau 6) – Salle U.D.6.102

    https://ltc.ulb.be/les-midis-de-la-recherche-histoires-de-feminismes-polonais-en-traduction

    EXPOSITION :

    Exposition d’art contemporain féministe « De l’avortement naît la révolution. Le rève de la démocratie polonaise » à l’Université catholique UCLLouvain à Louvain-la-Neuve, accompagnant la thèse de doctorat de Julia Laureau « ‘La révolution est-elle une femme ?’ Avortement, nationalisme et démocratie. Un portrait ethnographique du sujet politique féminin en Pologne (2020-2023), 4/02 – 8/03 2025, équipe curatoriale : Agata Araszkiewicz, Julia Laureau, Zofia Reznik, Beata Rojek, Sonia Sobiech

    Artistes : Anna Baumgart, Iwona Demko, Marta Frej, Zuzanna Hertzberg, Anna Kalwajtys, Caroline Kempeneers + Serena Galante, Mute Queen’s Clothes, Julia Laureau, Beata Rojek + Sonia Sobiech + Zofia Reznik, Kle Mens, Aga Szreder + Collectif 100 flags (Agata Araszkiewicz+Katarzyna Bratkowska+Pomme Soltyk+Oskar Soltyk, Anka Leśniak, Karolina Freino, Marta Skuza, Agnieszka Bałucik + Ada Zawadzka+Adrian Kruszewski+Aleksandra Kołodziej+Katarzyna Chrobak+Kinga Kawalerowicz+Maria Dutkiewicz)

    La lutte polonaise pour le droit à l’avortement est un terrain dynamique dans lequel les droits des femmes et la démocratie elle-même sont en jeu. Cette quête d’autodétermination totale s’inscrit dans l’histoire longue de la Pologne et connaît un fort retentissement dans l’art. La grande subjectivité des protestations des femmes polonaises qui, pour la première fois de l’ère moderne ont revendiqué leurs droits avec autant de force, est au cœur de cette exposition.

    L’exposition accompagne la thèse de Julia Laureau, doctorante à l’UCLouvain (LAAP/FNRS), intitulée « ‘‘La révolution est une femme’’ ? Avortement, nationalisme et démocratie. Une ethnographie du sujet politique féminin en Pologne (2020-2023) », qui explore les luttes féministes et antiféministes polonaises autour du droit à l’avortement. L’exposition met en perspective les connaissances acquises par la chercheuse, ses photographies de terrain, et les œuvres d’artistes s’étant emparées des mêmes problématiques. Elle retrace et interroge le processus à la fois politique et intime qui a conduit au renversement du gouvernement national-populiste Droit et Justice (PiS) à l’automne 2023 – après 8 ans d’autoritarisme croissant.

    L’exposition est composée de deux parties connexes : la première se focalise sur la résistance et la subversion, rendant compte de la manière dont le nationalisme est façonné, vécu et remis en question en Pologne. La deuxième est dédiée à un « temple affirmatif », dans lequel les artistes

    proposent un nouvel imaginaire autour de l’avortement, fondé sur des représentations de soutien et de solidarité.

    Les artistes et militantes polonaises n’agissent pas seules et en vain. Des initiatives comme Aborcja Bez Granic [Avortement sans frontières] permettent aux femmes qui n’en n’ont pas les moyens d’avorter à l’étranger. Cette aide est notamment possible grâce à l’appui de l’Etat belge, qui a été le premier en Europe à accorder un financement aux Polonaises qui ont besoin de l’avortement. Et même si Belgique est un pays exemplaire parmi les plus libéraux en matière de santé reproductive où l’avortement est légal depuis des longues années, le tabou de l’avortement sur le niveau social et culturel est omniprésent et persiste toujours. D’où l’actualité brûlante de cette exposition au-delà des frontières polonaises.

    En rassemblant les travaux de chercheuses, les œuvres d’artistes et les discours d’activistes, nous voulons attirer l’attention sur d’autres façons de parler de l’avortement, sur diverses stratégies de présentation de son genre, et sur la relation étroite entre droits reproductifs et démocratie. La voix et l’action des femmes polonaises nous semblent ainsi particulièrement importantes de point de vue de la lutte féministe contre le national-populisme dans un contexte global fascisant. En associant les points de vue polonais et belge, l’exposition espère encourager la réflexion sur ces problématiques dans d’autres pays, en Europe et dans le monde.

    4/02, 18h (mardi) – vernissage, performance d’Anna Kalwajtys, Olympe

    Après la première vague de Protestations noires et après les célébrations féministes bruyantes du centenaire de l’obtention du droit de vote des Polonaises en 2018, l’artiste de Gdańsk, inspirée par le texte de la „Déclaration des droits des femmes et des citoyens” traduit en polonais, revient à la figure d’Olympe de Gouges. Posée comme une femme révolutionnaire aux couleurs nationales polonaises, elle interprète des fragments de la « Déclaration », révélant un désespoir historique. Olympe de Gouges est morte guillotinée, dif usant des slogans qui, moins d’un siècle plus tard, sont devenus la base du mouvement moderne d’émancipation des femmes. Deux siècles plus tard, son postulat n’est toujours pas respecté en Pologne : les femmes sont des citoyennes de seconde zone. La Révolution française et la présence des femmes dans cette révolution ont été une référence importante pour la vague polonaise de manifestations pro-avortement. Jamais auparavant dans l’histoire de la Pologne les femmes n’étaient descendues dans la rue en si grand nombre, avec un soutien intergénérationnel nombreux de la part de nombreux groupes sociaux. Echos de la question « pourquoi la révolution est-elle une femme ? d’après un essai de la grande chercheuse polonaise du romantisme, Maria Janion, qui a analysé la figure française de Marianne, conduisant le peuple vers les barricades, est revenue sur des banderoles et des banner créées spontanément lors des manifestations noires.

    7/02 février, à partir de 13h (vendredi) – une tour spéciale de l’expo (en présence d’artistes)

    16h30-18h30 Table ronde : „Avortement et démocratie en Pologne et au-delà. Regards croisés art, recherche et activisme” (en anglais), à Louvain-la-Neuve, Salle AGORA13

    Participantes : Agata Araszkiewicz (Université Libre de Bruxelles, Elles Sans Frontières ASBL), Natalia Broniarczyk (Abortion Dream Dream Team), Caroline Kempeneers (artiste), Christelle Savall (JEF Europe), Zofia Reznik (The Eugeniusz Geppert Academy of Art and Design in Wrocław), Katarzyna Szkuta ( ancienne Conseillère pour les affaires européennes et internationales auprès du ministre belge des Affaires étrangères égalité femmes-hommes, égalité des chances et diversité), animée par Julie Hermesse (UCLouvain) et Julia Laureau (UCLouvain)

    Evènement précédant la performance artistique « Marcher sur des coquilles d’œufs » – Beata Rojek, Zofia Reznik

    Au mois de mars à l’occasion de la Journée internationale des droits des femmes

    7/03, 15h – projection de la vidéo „Wanda” (2023); Anna Baumgart (réalisatrice) et Alżbeta Kuchtova (Institute of Philosophy of the Slovak Academy of Sciences / Paris VIII) en conversation avec Agata Araszkiewicz (Université Libre de Bruxelles, Elles Sans Frontières ASBL)

    La vidéo de l’une des figures majeures des artistes féministes contemporaines polonaises fait référence au motif de la mort symbolique dans la culture des filles adolescentes. La véritable histoire d’après-guerre de la tragédie d’un camp scout sert à l’artiste d’aborder le thème comment renforcer des symboles de la lutte pour les droits des femmes et de la communauté LGBT. Le folklore, les légendes slaves et la philosophie du penseur français transgenre Paul B. Preciado créent d’étranges liens entre folklore et queer; le combat contre le principe de silence culturelle des femmes et des minorités sexuelles et la philosophie contemporaine du nouveau matérialisme et de l’alliance avec les éléments et les êtres non humains. Le film a été réalisé pendant une période de protestations intensifiées en Pologne concernant le droit à l’avortement, les droits des femmes et des personnes LGBT, et constitue une tentative d’ouvrir de nouveaux imaginaires alternatifs. 

    8/03 – performance : Nieme Szaty Królowej [Robes silencieuses de la reine]

    La performance du collectif, créé spontanément en octobre 2020, dont les fondatrices sont Chi Chi Ude, Julia Bui-Ngoc, Magdalena Karłowicz, Gabriela Wilczyńska et Anna Juniewicz, consistait en une forte intervention visuelle dans l’espace urbain après l’annonce du verdict de le pseudo-Tribunal constitutionnel. Le 11 novembre, jour de l’Indépendance en Pologne, plus de 20 femmes vêtues de robes blanches ont organisé une marche silencieuse dans le centre de la capitale. Pendant la marche, leurs robes ont commencé à saigner. Le blanc et le rouge, les couleurs nationales polonaises, sont devenus un symbole de la mutilation politique des femmes et de leur condamnation à la souffrance dans le processus historique de domination nationaliste et misogyne. Mais en même temps, ce sang féminin rouge, comme le rouge de l’éclair, symbole des protestations noires, devient un symbole de lutte. Un nouveau modèle de patriotisme se forge ici sous nos yeux, qui prend en compte la pleine citoyenneté et les droits des femmes. Le 25 novembre, au début des 16 Journées de prévention des violences à l’égard des femmes, en hommage aux militantes du pays, l’association belgo-polonaise „Elles sans frontières” a réitéré la performance devant le Parlement européen, invitant plusieurs députés européens à prendre la parole en en faveur du droit à l’avortement. L’activisme féministe transnational a ainsi renforcé la solidarité des luttes des femmes au-delà de toutes les frontières. « Elles sans frontières » a annoncé sur sa page Facebook en allusion au slogan principal des Manifestations noires en Pologne, largement commenté comme scandaleux dans les médias polonais, mais emblématique pour le mouvement des femmes : « notre rêve c’est que le sang des victimes donne du pouvoir factif et politique aux femmes ! Wypierdalać [Foutez-le-camp] !!! »

    8.03.2024 (samedi)

    Le tour de l’exposition avec les commissaires

  • Gościnie i goście Kongresu

    Agata Araszkiewicz

    doktora nauk humanistycznych związana z Uniwersytetem Paris 8 we Francji oraz Université Libre de Bruxelles w Belgii. Historyczka literatury, krytyczka sztuki, tłumaczka i komentatorka pism Luce Irigaray 

    oraz Paula B. Preciado, felietonistka Czasu Kultury, aktywistka feministyczna. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet oraz inicjatorka Kongresu Kobiet w Brukseli. Opublikowała monografię Wypowiadam wam moje życie. Melancholia Zuzanny Ginczanki (2001),  Nawiedzani przez dym (2012), La révolution oubliée. L’émergence d’une écriture féminine dans l’entre-deux-guerres polonais (2013) Opracowała i opatrzyła posłowiem tomik poezji Zuzanny Ginczanki Mądrość jak rozkosz (2017) oraz była opiekunką merytoryczną wystawy sztuki w Muzeum Literatury w Warszawie Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem (2015-2016). Inicjatorka polonijnego stowarzyszenia feministycznego “Elles sans frontières” w Belgii. Mieszka w Brukseli i Paryżu.

    Agata Kominiak

    pedagożka, trenerka, managerka projektów społecznych. Prowadzi Warsztaty Mocy dla nastolatek, angażując je w działania obywatelskie. Współautorka gry „Dziewczyny Rządzą!” oraz raportu „Asystentki międzykulturowe – adaptacja i włączanie”.

    Wyróżniona w konkursie WielkoPolka 2024 w kategorii Edukacja. Absolwentka pedagogiki na UAM oraz studiów MBA. Członkini zarządu Fundacji im. Julii Woykowskiej i fundatorka Fundacji Muzeum Historii Kobiet.

    Paulina Kirschke

    Dziennikarka, autorka podcastu „Herstorie Poznania”, współpracowniczka „Głosu Wielkopolskiego” i Magazynu DYNKS. Aktywistka, prezeska Fundacji im. Julii Woykowskiej, współzałożycielka Fundacji Muzeum Historii Kobiet.

    Współautorka gry „Dziewczyny Rządzą!” i warsztatów „Więcej kobiet”. Autorka „Subiektywnego przewodnika śladami kobiet po Wielkopolsce”. Stypendystka Marszałka Województwa w dziedzinie kultury (2024), absolwentka Szkoły Liderów Miasta Poznania.


    Anna Jankowiak

    Archeolożka, naukowczyni, publicystka, blogerka, autorka licznych artykułów (w sieci @wiedzma_od_wiedzy).

    W badaniach naukowych skupia się na dawnych kultury i ich adaptacji we współczesnym świecie, zwłaszcza w propagandzie nazistowskiej.

    Bada historię czarownic i osób zajmujących się magią oraz postrzeganie ich w kulturach i epokach, ze szczególnym uwzględnieniem starożytności, wczesnego średniowiecza oraz nowożytnych procesów o czary.

    Ważne miejsce w jej badaniach zajmują także archetypy bogiń i bohaterek oraz adaptacja tych motywów we współczesności. Specjalistka ds. social mediów.

    Iwona Chmura-Rutkowska

    Pedagożka, socjolożka, edukatorka antydyskryminacyjna związana z Wydziałe Studiów Edukacyjnych UAM. Kierowniczka, badaczka i konsultantka projektów z zakresu ukrytych funkcji edukacji, przeciwdziałania przemocy motywowanej stereotypami, edukacji antydyskryminacyjnej oraz studiów nad historią kobiet.

    Członkini Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, Zespołu Pedagogiki Młodzieży oraz Sekcji Pedagogiki Krytycznej przy KNP PAN, Rady Naukowej Interdyscyplinarnego Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości UAM i zespołu „Gdy Nauka Jest Kobietą UAM”.

    pedagożka, socjolożka, edukatorka antydyskryminacyjna, związana z UAM. Kierowniczka projektów dotyczących edukacji, przeciwdziałania przemocy i historii kobiet. Członkini licznych zespołów naukowych i eksperckich. Współtwórczyni badań nad równością w edukacji oraz wystawy „Naukowczynie – pierwsze kobiece kariery uniwersyteckie w Poznaniu”.

    Katarzyna Milewska (Dworaczyk)

    Autorka, trenerka, mediatorka, wiceprezeska Fundacji Miejsce Ludzi. Pracuje w obszarze rozwiązywania konfliktów, transformacji przekonań oraz uzdrawiania traumy dziedziczonej. Publikuje w temacie rodzicielstwa, konfliktów, złości i traumy.

    Jest autorką książek „Konflikty w rodzinie”,”Minimediacje”,”Kim chciałaś być, gdy byłaś dzieckiem? Dzieckiem”,  “Wszystko co jest teraz, zaczęło się tam”, „Herstorie 1918/1919”. Obecnie pracuje nad biografią Aleksandry Banasiak – bohaterki Poznańskiego Czerwca, a także opracowywaniem sesji terapeutycznych: historie klientek i klientów – jak przekonania i dziedziczone historie wpływają na podejmowanie przez nas wybory, jak kształtują nas i całe społeczeństwa.

    Michał Bomastyk

    Prezes Zarządu Instytutu Przeciwdziałania Wykluczeniom. Feminista i społecznik. Z wykształcenia filozof, doktorant w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu. Ukończył podyplomowe studia z zakresu gender studies i przygotowania pedagogicznego Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół teorii feministycznych i teorii wykluczeń. Edukator równościowy. Prowadził m.in. wykłady poświęcone dyskryminacji, stereotypom i wykluczeniu oraz prawom człowieka. Pomysłodawca realizowanego przez Instytut Przeciwdziałania Wykluczeniom europejskiego projektu Uniwersytet Równości oraz cyklu wykładów Wszechnica Równości, poświęconych budowaniu włączającego i otwartego społeczeństwa. Uczestnik seminarium Let’s talk about (anti)racism w Bukareszcie. W trakcie podyplomowych studiów human resources. Edukuje na temat tworzenia strategii równościowych w organizacjach. Ponadto, koordynuje Poradnię dla Równości UMK oraz Toruńską Grupę Lokalną Amnesty International. Prywatnie fan seriali i kotów.

    Alicja Długołęcka

    Dr nauk humanistycznych, absolwentka Wydziału Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim, doktorka nauk humanistycznych, wieloletnia wykładowczyni psychosomatyki i rehabilitacji seksualnej w Wydziale Rehabilitacji w AWF w Warszawie, psychoterapeutka w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym.

    Od wielu lat zajmuje się edukacją psychoseksualną i seksualnością kobiet – prowadzi szkolenia dla specjalistów i młodzieży, jest wykładowczynią na studiach podyplomowych, autorką licznych książek i artykułów z tego zakresu m.in. podręcznika dla gimnazjalistów do „wychowania do życia w rodzinie” i monografii „Edukacja seksualna”, „Jak się kochać” i „Seks na wysokich obcasach”, „Zwykłej książki o tym, skąd się biorą dzieci”, albumu “Wdzięczność”, “Seks trzyma nas przy życiu”, “Wstyd” oraz najnowszej, poświęconej seksualności dojrzałych kobiet “Przypływ”  . Swoją pracę naukową i popularyzatorską poświęca profilaktyce zaburzeń psychoseksualnych, szeroko rozumianej edukacji seksualnej i propagowaniu zdrowia seksualnego. Na co dzień pracuje w Centrum Terapii Lew-Starowicz w Warszawie i własnym, prywatnym gabinecie.

    Katarzyna Szkuta – aktywistka feministyczna, doktorka socjologii, z ponad 15-letnim doświadczeniem pracy naukowej, w instytucjach europejskich, sektorze prywatnym i w organizacjach pozarządowych. Była doradczyni ds. Międzynarodowych Sekretarz Stanu ds. Równości Płci,
    Równości Szans i Różnorodności w Federalnym Rządzie Belgii.

    Marie-Jo Bonnet

    Marie-Jo Bonnet est née en France, à Deauville, en 1949. Elle est docteur en Histoire, historienne d’art – Écrivaine – Conférencière. En 1979, elle a soutenu la première thèse   d’histoire   des   femmes  sur Les relations amoureuses   entre   les   femmes   du   XVIe   au   XXe   siècle  à   l’université   de   Paris   VII

    (plusieurs fois réédité chez Odile Jacob et traduite en polonais Zwiazki milosne miedzy kobietami od XVI do XX wieku, Slowo wstepne Elisabeth Badinter, Wy Da Wni Ctwo / Sic ! 1997. Elle a participé à Paris au Mouvement de Libération des Femmes dès février1971, co-fondatrice du Front homosexuel d’Action Révolutionnaire en mars 1971 et des Gouines Rouges. En 1975, elle participe à la fondation du Groupe d’Etudes Féministes à l’université Paris VII initié par Françoise Basch et Michelle Perrot, puis du groupe d’historienne réuni autour de Simone de Beauvoir.

    Renata Lis

    Pisarka, autorka queerowej autobiografii „Moja ukochana i ja” (WL, Kraków 2023), nominowanej do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Marcina Króla i Olśnień Onetu. Bohaterka

    (razem z żoną Elżbietą Czerwińską) filmu dokumentalnego Piotra Jaconia „Tego nie ma w umowie koalicyjnej”. Nominowana do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima. Felietonistka „Polityki”; publikuje w „Książkach. Magazynie do Czytania” i „Dwutygodniku”.

    fot. Leszek Holf

    Magdalena Baryła – Klimek

    Wokalistka  (występująca pod pseudonimem  Madlen ) i autorka tekstów i współautorka książki „ Żony (nie)idealne”.

    Urodziła się w Zielonej Górze w 1987 roku. Wychowała się w miasteczku nieopodal  Zielonej Góry. W roku 2007 wyemigrowała do Niemiec, gdzie wraz z żoną osiedliła się na stałe w niewielkiej miejscowości

    w Nadrenii Północnej-Westfalii. Kocha muzykę, która towarzyszy jej od najmłodszych lat.  Historię swojego życia opowiada nie tylko na kartach książki, lecz poprzez muzykę na albumie pt „ Kobieta”, który będziecie mogli usłyszeć dzisiejszego wieczoru.

    Katarzyna Klimek

    Urodziła się w Zielonej Górze w 1987 roku. Od dziesięciu lat wraz z żoną prowadzi żłobek. Od 2021 roku jest szczęśliwą żoną Magdy, z którą oprócz wielkiej miłości łączy je muzyka, a  funkcje menadżera Madlen wykonuje z oddaniem i dumą.

    Pasjonuje się muzyką, podróżami i motoryzacją, a najbardziej ceni sobie wspólne chwile z żoną w domowym zaciszu. Wśród grona znajomych uchodzi za charyzmatyczną profesjonalistkę być może dlatego, że uwielbia mieć wszystko pod kontrolą.

    Jak same o sobie mówią – są duetem idealnym!

    Alice Coffin

    Francuska dziennikarka, feministka, lesbijska aktywistka i polityczka. Została wybrana do Rady Paryża w 2020 roku. Jest związana z partią polityczną Europe Ecology – The Greens , ale nie jest jej członkinią.

    W 2020 roku opublikowała książkę Le Génie lesbien ( Geniusz lesbijski ).

    W książce tej opowiada się za tym, aby kobiety wygnały mężczyzn i męską kulturę ze swojego życia.

    FR
    Alice Coffin est Conseillère de Paris, auteure du livre “Le Génie Lesbien”, activiste, syndicaliste et journaliste, spécialiste des représentations culturelles et médiatiques des minorités LGBT et féministes. Elle est également cofondatrice des Lesbiennes d’Intérêt Général, le premier fonds de dotation lesbien et féministe, initiatrice de l’Association des Journalistes LGBTI et de la cérémonie des OUT d’Or, membre de la Conférence Européenne Lesbienne et du collectif féministe La Barbe, et enseignante en journalisme à La Sorbonne Paris 1.

    Silvia Casalino

    Silvia Casalino est une militante engagée, enseignante universitaire et réalisatrice. Elle est titulaire d’une maîtrise en Ingénierie spatiale et a travaillé avec l’Agence spatiale française de 2001 à 2018. En 2011,

    Silvia a réalisé un documentaire intitulé „No Gravity” qui mettait en lumière les expériences des femmes dans le domaine de la technologie spatiale. De plus, en 2017, elle a co-fondé l’ONG EuroCentralAsian Lesbian* Community. Pendant ses trois années en tant que présidente, l’ONG a connu une croissance significative et emploie désormais dix personnes à temps plein. Actuellement, Silvia occupe le poste de Co-Directrice exécutive de l’EL*C, où elle continue de travailler avec diligence pour promouvoir les objectifs de l’organisation.

    Irmina Kotiuk

    Feministka, aktywiska, adwokatka, matka chłopca. Wspierała litygacje spraw LGBT w Polsce. Była zangażowana w sprawę Formela i inni przeciwko Polsce dotyczącej dyskryminacji pary lesbijskiej w wielu sferach życia

    z uwagi na brak prawnych regulacji dla par jednopłciowych. Pracowała w Trybunale Praw Człowieka, w organizacjach pozarządzowych a teraz pracuje jako prawniczka dla grupy politycznej w Parlamencie Europejskim. 

    Prof. dr hab. Ewa Graczyk


    Literaturoznawczyni feministyczna i działaczka społeczna, profesora na Uniwersytecie Gdańskim.
    Autorka czterech książek autorskich, między innymi „Ćma. O Stanisławie Przybyszewskiej” (1994)
    oraz „Przede wybuchem wstrząsnąć” (O Witoldzie Gombrowiczu, 2004), obecnie pracuje nad kolejną,

    o aktywistkach organizujących opór społeczny i narodowy na ziemiach polskich po Powstaniu Styczniowym. Działaczka trójmiejskich grup kobiecych, współzałożycielka koła naukowego gender, które działało na
    UG od początku lat dwutysięcznych: wyszło z niego wiele aktywistek i aktywistów ruchów feministycznych, queerowych i antydyskryminacyjnych. Koło Genderowe UG zainicjowało i organizowało trójmiejskie MANIF-y. Członkinii Tolerado, Stowarzyszenia na rzecz osób LGBT.

    Jolanta Niezgodzka

    Ukończyła prawo na Uniwersytecie Wrocławskim oraz zarządzanie w sektorze publicznym na Uniwersytecie Ekonomicznym. Jest też absolwentką 29. Szkoły Liderów Politycznych oraz Pracowni Samorządowej Fundacji Batorego. W roku 2023 została finalistką Programu Open World finansowanego przez Kongres Stanów Zjednoczonych.

    Zanim została posłanką, przez 6 lat aktywnie zajmowała się sprawami mieszkanek i mieszkańców Wrocławia – najpierw w Radzie Osiedla i następnie w Radzie Miejskiej Wrocławia. Nadal pełni funkcję Przewodniczącej Zarządu Osiedla Stare Miasto (od 2017 r.). Od lat współpracuje z inicjatywami, które walczą o prawa kobiet i mniejszości, zmianę losu zwierząt, lepszą pieczę zastępczą, ochronę klimatu oraz rzetelną, otwartą edukację. Od 2019 roku jest wiceprezeską Stowarzyszenia Dolnośląski Kongres Kobiet.

    Violaine Lucas

    dyrektorka wykonawcza organizacji  Choisir la Cause des Femmes. Od 2003 r.  działa u boku Gisèle Halimi. Inicjatorka publikacji La Clause de l’Européenne la plus favorisée (2008). Zorganizowała europejskie tournée stowarzyszeń feministycznych w celu aktualizacji stanu wiedzy

    o prawach kobiet w Unii Europejskiej, którego efektem była publikacja w 2023 r.  Le Meilleur de l’Europe pour les femmes. Współorganizowała Europejskie Spotkanie Aktywności Feministycznych w Nantes w grudniu 2023 r. Odpowiada za wdrażanie programu Best of Europe for Women.

    Ana Cuesta

    prawniczka, specjalistka w zakresie europejskiego i miedzynarodowego prawa  pracy. Sekretara organizacji Choisir la cause des femmes i współauorka książki Le meilleur de l’Europe pour les femmes (édition Des femmes).

    Joanna Gzyra-Iskander

    Kulturoznawczyni, polonistka i feministka. Od 10 lat zawodowo zajmuje się PR-em i komunikacją, od 4 lat w organizacjach pozarządowych. Jako aktywistka działa w obszarach zwalczania przemocy ze względu na płeć, dostępu do bezpiecznej aborcji oraz praw osób LGBTQ+.

    Danuta Wawrowska

    adwokatka, karnistka, obrończyni praw człowieka, aktywistka z Ogólnopolskiego Strajku Kobiet, radna Sejmiku Województwa Pomorskiego, członkini Pomorskiego Zespołu ds. Kobiet przy Marszałku Województwa Pomorskiego oraz Zespołu ds. Kobiet przy Naczelnej Radzie Adwokackiej.

    Anita Kucharska -Dziedzic

    literaturoznawczyni, nauczycielka akademicka, działaczka społeczna i polityczna, doktor nauk humanistycznych  posłanka na Sejm IX i X kadencji, wiceprzewodnicząca Nowej Lewicy. Związana z ruchem obrony praw kobiet.

    Anna Kiejna

    Dr filologii, literaturoznawczyni i filmoznawczyni, na emigracji w Beneluksie od 2003 r. Tłumaczka w instytucjach Unii Europejskiej.
    Feministka z przekonania i praktyki, organizatorka eventów feministycznych
    i kulturalnych.

    W polskiej przeszłości od liceum współpracowała z różnymi
    mediami (stacja radiowa, czasopisma) i zdążyła opublikować kilka tekstów w ogólnopolskich dziennikach. Założyła polonijny teatr i współorganizowała festiwal filmowy Cineast. Współzałożycielka i wiceprezeska feministycznego stowarzyszenia polonijnego „Elles sans frontières”, jedna z głównych organizatorek brukselskiego Kongresu Kobiet.

    Anna Czarnecka

    Agata Czarnacka (ur. 1981), filozofka polityki, tłumaczka, działaczka feministyczna i publicystka. W latach 2012-2015 redaktorka naczelna portalu / thinktanku Lewica24.pl. Była bezpartyjną doradczynią społeczną Klubu

    Parlamentarnego SLD ds. demokracji, a także członkinią Rady Polityczno-Programowej tej partii. W 2016 r. członkini obywatelskiego Komitetu Ustawodawczego Ratujmy Kobiety, współorganizatorka Czarnych Protestów i Strajku Kobiet w Warszawie. Społeczna doradczyni KOD w latach 2016-2018. Stale współpracuje z portalem Tygodnika Polityka, a także z OKO.Press, Miesięcznikiem Kino, Magazynem Szum itd. Stypendystka m.st. Warszawy za rok 2024 na projekt „Demokracja według czarownic”. 

    Kle Mens (Klementyna Stępniewska)

    (ur. 1985) Pracuje w różnych mediach (malarstwo, wideo art, obiekty, rysunek). Laureatka głównej nagrody na XII edycji Konkursu Gepperta (2016), ukończyła malarstwo na warszawskiej ASP w 2014 roku pod kierunkiem profesora Jarosława Modzelewskiego. Jej prace znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz w kolekcjach prywatnych.

    Wystawy indywidualne:

    2019 – Hybrid Prophecy, Kravitz Contemporary Londyn. 2019 – Zdrowaśka, BWA Olsztyn. 2018 – Błogosławiona w czerni, BWA Zielona Góra. 2016 – Kato, BWA Tarnów.

    Wystawy zbiorowe (ostatnie 5 lat):

    2022 – Secondary Archive, podczas Manifesta 14, Prisztina. 2022 – BlasfemINistki, Dom Norymberskim, Kraków. 2022 – Sztuka i metafizyka. Postawy i strategie lat 2000 – 2020, Galeria Podbrzezie Wydział Sztuki UP, Kraków. 2019 – Młode malarstwo polskie, Muzeum Narodowe w Gdańsku,

    Iwona Demko

    IWONA DEMKO – absolwentka ASP w Krakowie, gdzie obecnie pracuje na stanowisku profesory uczelni. Dotychczas brała udział w ponad 200 wystawach w kraju i za granicą.

    Kuratorka wystaw feministycznych, autorka książki o pierwszej studentce krakowskiej ASP, Zofii Baltarowicz-Dzielińskiej, inicjatorka i współorganizatorka „Roku Kobiet z ASP” poświęconemu 100-letniej obecności kobiet w krakowskiej uczelni artystycznej. Interesuje ją herstoria i doświadczenia kobiet – ze szczególnym uwzględnianiem kobiet-artystek – rozpatrywane przez pryzmat zmieniających się w dziejach ról społecznych. Przez wiele lat zajmowała się afirmacją seksualności oraz kobiecych narządów płciowych. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2018). Laureatka Nagrody Sztuki im. Marii Anto i Elsy von Freytag-Loringhoven za wspieranie obecności i widoczności kobiet w edukacji i kulturze (2021).

    Zuzanna Hertzberg

    Zuzanna Hertzberg (ona/jej) jest artystką interdyscyplinarną, artywistką i badaczką. Na jej
    praktykę artystyczną składają się malarstwo, prace na tkaninie oraz działania w przestrzeni
    publicznej. Jest autorką

    instalacji i kolaży wykorzystujących zasoby archiwalne, którym towarzyszą performansy mówione. W swojej twórczości porusza kwestie przenikania się pamięci indywidualnej i zbiorowej. Budując archiwum afektywne, śledzi mechanizmy związane z marginalizacją grup mniejszościowych i polityką wymazywania niewygodnych narracji – zwłaszcza kobiet – z pamięci historycznej. W swojej strategii traktuje archiwa jako narzędzia do odzyskiwania prawdy o przeszłości, aktualizując ich przekaz w taki sposób, by propagować ideę walki o
    sprawiedliwość społeczną, z myślą o równiejszej przyszłości. Jest zaangażowana w indywidualne i kolektywne praktyki przeciwdziałające dyskryminacji oraz przemocy wobec osób i grup marginalizowanych.
    W 2018 r. otrzymała stopień doktory na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (Przestrzenie niewiedzy, 2018).
    Uczestniczyła w wielu wystawach w kraju i za granicą.

    Aga Szreder

    Aga Szreder –  działająca na pograniczu sztuk wizualnych i aktywizmu artystka wizualna, współkuratorka Post P_rn Arts Fest zajmująca się przede wszystkim tematyką biowładzy, ciała, polityki i widzialności marginalizowanych kulturowo zagadnień społecznych. 

    Natalia Waloch

    Natalia Waloch, dziennikarka Wysokich Obcasów i Gazety Wyborczej, niegdyś współautorka podcastu „Herstorie”, dziś prowadząca w radiu Chilli Zet audycje „Po swojemu”. Autorka książki „Bo NIE. Zacznij odmawiać i żyć po swojemu”, w której analizuje kulturowe mechanizmy uciszani kobiet i w której namawia je do buntu. Feministka od zawsze, matka Stanisława i Łucji

    Aga Zbylut

    Jestem artystką, akademiczką, feministką, weganką, a okazjonalnie także kuratorką i aktywistką.

    W latach 1993–1999 studiowałam w Instytucie Kultury i Sztuki Plastycznej WSP w Zielonej Górze (Uniwersytet Zielonogórski), dyplom uzyskałam w

    Pracowni Rysunku i Intermediów. W roku 2008 obroniłam tytuł doktory sztuk użytkowych na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, a w 2012 otrzymałam tytuł doktory habilitowanej w Państwowej Wyższej Szkole Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Od 2010 pracują w Akademii Sztuki w Szczecinie (od 2013 na stanowisku profesory nadzwyczajnej), gdzie prowadzę Pracownię Fotografii i Działań Postartystycznych i pełnię funkcję kierowniczki Katedry Fotografii. W dorobku mam ponad 150 wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Niemczech, Białorusi, Rosji, Ukrainie, Francji, Chorwacji, Wielkiej Brytanii, USA. 

    Aleksandra Nowak

    Aleksandra Nowak – pisarka, dziennikarka, kulturoznawczyni, aktywistka. Autorka zbioru esejów „Wyp***dalać! Historia kobiecego gniewu” (wyd. Znak). Współautorka książki „Dziwki, zdziry, szmaty. Opowieści o slut-shamingu” (wyd. Czarna Owca).

    Współzałożycielka feministycznego magazynu „G’rls ROOM” i siostrzanej przestrzeni spotkań w Berlinie – Adelfi Space. Ostatnio w swojej twórczości eksplorowała emancypacyjny potencjał kategorii potworności i hybrydyczności – między innymi w ramach współpracy z festiwalem Nowe Horyzonty przy feministycznej sekcji „Trzecie Oko: Inne potwory” oraz tworzenia tekstu do performansu „Zwodnicze syreny”, z choreografią Marty Ziółek, pokazywanego w ramach otwarcia nowej siedziby Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

  • Projekt Madlen – Kobieta

    Projekt Madlen – Kobieta to zapis uczuciowych doświadczeń i wahań, które wyznaczają dla artystki ważną drogę: do zrozumienia tego kim jest naprawdę i co oznacza miłość, która przekracza narzucone sposoby myślenia. Utwory zaaranżowane zostały w stylu lat 90-tych: ciepło, analogowo, bez zbędnych udziwnień i ozdobników. Takie brzmienia najbardziej kocha sama Madlen. Piosenkarka została zwyciężczynią drugiej edycji konkursu The Voice of Polonia w Brukseli.

    KONCERT MADLEN „KOBIETA” na zamknięcie Jubileuszowego Kongresu Kobiet w Brukseli

    godz. 20:15

  • PROGRAM

    X Jubileuszowy Kongres Kobiet w Brukseli

    O MIŁOŚCI I GNIEWIE (czyli „The Best of”…naszych tematów)

    sobota 8.02. 2025, K-1 KANAL Centre Pompidou Bruksela

    1, av. Du Port, 1000 Bruksela

    Prowadzenie: Renata Dancewicz

    10:45 Otwarcie drzwi

    • podczas całego dnia Kongresu w sali górnej wystawione będą następujące prace Zuzanny Hertzberg:
    • Lilit Matronka Aborcji, 2023, tkanina, haft, kolaż
    • Tribute to Gisèle Halimi/Zeiza Gisèle Élise Taïeb , 2023, drewniane dwuskrzydłowe pudełko, kolaże, obraz, 57×49×7cm
    • Rośliny Pro-choice, 2023, instalacja, 3 tkaniny/flagi
    • W sali dolnej wystawa „Po co nam herstoria?” Fundacji Muzeum Historii Kobiet z Poznaniu

    12:00 Rozpoczęcie

    • Hymn Kongresu Kobiet: Malika El Barkani
    • Otwarcie: Ministra do spraw Równości Katarzyna Kotula (wideo)
    • Powitania i podziękowania: Kasia Redzisz (dyrektora KANAL Centre Pompidou), Agata Araszkiewicz i Anna Kiejna (Elles sans frontières)


    12:15-13:45 Prawo do seksu – kultura intymności i zmiana świata

    • Udział: Agata Araszkiewicz, Alicja Długołęcka, Voca Ilnicka, Marta Stoces, Agnieszka Szpila, Aga Szreder
    • Prowadzenie: Natalia Broniarczyk i Agata Czarnacka

    Nawiążemy do słynnej pozycji brytyjskiej filozofki Amii Srinivasan „Prawo do seksu. Feminizm w XXI wieku”, która utrwala przekonanie obecne w teorii feministycznej, że ciało, seksualność i intymność to ostatnie bastiony utrwalonych systemów władzy, które należy przedefiniować. Na czym polega ta zmiana w myśleniu, sztuce, literaturze? W jakim sensie wpływa ona na wzory społeczne i naszą indywidualną kondycję? Seksualność pozostaje sferą najbardziej stabuizowaną, która ma ciągle charakter wartościujący i dyscyplinujący. Jak inaczej dowartościowywać intymność, jak budować etyczne wzory intymnego współ-bycia, dosłownie „seksualnego prawa”? Jakiej rewolucji seksualnej naprawdę potrzebujemy?


    14:00-14:45 Intermezzo

    •  14:00-14:20 Po co nam męstwo? Michał Bomastyk w rozmowie z Tomaszem Wolszczakiem (promocja książek Michała Bomastyka i Wojciecha Śmiei)
    • 14:20-14:40 „Opowieści aborcyjne” – Beata Rojek i Sonia Sobiech w rozmowie z Anną Kiejną (promocja komiksu)
    • 15:00 Taniec: Nazywam się Miliard/One Billion Rising
    • Wideo: Olena Apchel, reżyserka i żołnierka ukraińska


    15:10 – 16:40 Konsent i gwałt: przemoc ze względu na płeć i jakie sposoby myślenia inaczej?

    • Udział: Ana Cuesta, Elsa Ercoli, Anita Kucharska-Dziedzic, Joanna Gzyra Iskander, Violaine Lucas, Sarah Schlitz, Danuta Wawrowska
    • Prowadzenie: Anna Kiejna i Katarzyna Szkuta

                Dzisiejsze debaty o przemocy seksualnej w sensie prawnym i politycznym przynoszą nowe zmiany standardów myślenia i rozwiązań legislacyjnych. Niemniej takie słowa jak „konsent”, czy „kultura gwałtu” ciągle budzą dużo emocji i kontrowersji. Refleksja feministyczna wypracowała sposoby myślenia o przemocy, które przynoszą społeczną zmianę. W jakim sensie jest ona skuteczna i na jaki opór napotyka? Jak ze sobą korespondują rozmaite rozwiązania międzynarodowe? Jak, budując wspólną Europę, pokonać różnice prędkości w aplikowaniu prawnych rozwiązań?


    17:00-17:45 Intermezo

    • 17:00-17:30 Gniew kobiecy: jak mówić nie? Natalia Waloch, Aleksandra Nowak i Basia Śliwińska w rozmowie z Katarzyną Milewską-Dworaczyk (promocja książki)
    • 17:30 – 17:45 Polski feminizm we Francji: Mateusz Chmurski i Hélène Martinelli w rozmowie z Agatą Araszkiewicz (promocja książki „Devenir-soeur. Repères dans un siècle des féminismes polonais”)
    • Piosenka: Gdzie są chłopcy z tamtych lat, Marlena Dietrich


    17:50 – 19:20 Geniusz lesbijski – tęczowa sztuka, kultura i polityka

    • Udział: Magdalena Baryła-Klimek (Madlen), Marie Jo Bonnet, Silvia Casalino, Alice Coffin, Katarzyna Klimek, Renata Lis, Jolanta Niezgodzka
    • Prowadzenie: Ewa Graczyk i Irmina Kotiuk

    Autorki książek, poświęconych rewindykowaniu praw lesbijek, ich prawowitej obecności w historii kultury, literatury, sztuki i w domenie praw politycznych, nakreślą w tym panelu z jednej strony bogactwo historycznie marginalizowanej twórczości kobiet kochających kobiety, z drugiej ich współczesne uznanie przy ogromnej politycznej komplikacji, związanej z postulatami ich prawami. W tym panelu wybrzmią: historie i świadectwa, literatura wyznania i krytyki społecznej, pragnienia i strategie przetrwania oraz polityczna analiza praw osób LGBT+.


    19:20 Zamknięcie Kongresu: Magdalena Środa, Ewa Rumińska-Zimny


    19:30 Podsumowanie na Jubileusz: Dorota Walczak-Delanois, Agata Araszkiewicz


    19:45 performens Anny Kalwajtys, Olimpia
    więcej informacji TUTAJ

    20:15 KONCERT MADLEN „KOBIETA”

               

    W PROGRAM BĘDĄ WPLECIONE TRZY TOASTY:

    • HERSTORYCZNY (EKIPA FUNDACJI MUZEUM HISTORII KOBIET W POZNANIU: Iwona Chmura-Rutkowska, Anna Jankowiak, Agnieszka Jankowiak-Maik, Paulina Kirchke, Agata Kominiak, Katarzyna Milewska-Dworaczyk)
    • SZTUKI FEMINISTYCZNEJ (artystki: Iwona Demko, Zuzanna Hertzberg, Agata Zbylut, Zofia Reznik, Kle Mens Stepniewska)
    • QUEEROWY (QUEER KOLEKTYW KOLONIA)


    WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE:

    11:00 – 5. urodziny Platformy Antyprzemocowej „Elles pour elles”


    PROGRAM TOWARZYSZĄCY:

    • 6.02 (czwartek), 12h-14h

    Les Midis de la recherche : Histoires de féminismes (polonais) en traduction, Bruxelles, Campus du Solbosch, Bâtiment U (niveau 6) – Salle U.D.6.102

    https://ltc.ulb.be/les-midis-de-la-recherche-histoires-de-feminismes-polonais-en-traduction


    WYSTAWA TOWARZYSZĄCA

    „Z aborcji rodzi się rewolucja. Polskie marzenie o demokracji”

    szczegółowe informacje o wystawie: https://kongres-kobiet.be/z-aborcji-rodzi-sie-rewolucja-polski-sen-o-demokracji/

    Wydarzenia wystawy:

    • 4.02 18:00 (wtorek) – wernisaż i performans Anny Kalwajtys, Olimpia
    • 7.02 (piątek) od 13:00 – specjalne oprowadzanie po wystawie (w obecności artystek)
    • 16:30-18:30 Okrągły stół: „Aborcja i demokracja w Polsce i na świecie. Skrzyżowane perspektywy sztuki, refleksji teoretycznej i aktywizmu” (w języku angielskim), w Louvain-la-Neuve, sala AGORA13

    Udział biorą: Aléxandros Apostolidis (skarbnik JEF Europe, odpowiedzialny za relacje z Polską), Agata Araszkiewicz (Université Libre de Bruxelles, Elles sans frontières ASBL), Natalia Broniarczyk (Aborcyjny Dream Team), Caroline Kempeneers (artystka), Zofia Reznik (Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu), Christelle Savall (przewodnicząca Young European Federalists JEF), Katarzyna Szkuta (była doradczyni ds. europejskich i międzynarodowych sekretary stanu ds. równości płci, szans i różnorodności), prowadzenie: Julie Hermesse (UCLouvain) i Julia Laureau (UCLouvain). Wydarzenie poprzedzone perfomansem „Spacer po skorupkach jaj” – Beata Rojek, Zofia Reznik

    Aléxandros Apostolidis – Treasurer of JEF Europe, contact person for Poland – instead of Christelle Savall (alphabetical order) + Kasia we need to add “former” to her title


    W marcu z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet

    • 7.03 (piątek) 15h – pokaz filmu wideo Anny Baumgart „Wanda” (2023), Anna Baumgart (reżyserka) i Alżbeta Kuchtova (Institute of Philosophy of the Slovak Academy of Sciences / Paris VIII) w rozmowie z Agatą Araszkiewicz (Université Libre de Bruxelles, Elles sans frontières ASBL)

    Wideo jednej z najważniejszych polskich współczesnych artystek feministycznych odnosi się do motywu symbolicznej śmierci w kulturze nastoletnich dziewczynek. Prawdziwa powojenna historia tragedii na obozie harcerskim służy artystce do zmierzenia się z tematem umocnienia symboli walki o prawa kobiet i wspólnoty LGBT. Ludowe, słowiańskie legendy i filozofia transpłciowego myśliciela francuskiego Paula B.Preciado wytwarza tutaj przedziwne połączenia między folklorem a queerem; walką z zasadą kulturowego uciszania kobiet i mniejszości seksualnych a współczesną filozofią nowego materializmu i sojuszu z żywiołami i istotami poza ludzkimi. Film powstał w okresie wzmożonych protestów w Polsce o prawo do aborcji, prawa kobiet i osób LGBT oraz stanowi próbę otworzenia nowych alternatywnych wyobrażeń.     

    • 7.03 (piątek) – performens: Nieme Szaty Królowej

    Perfomens spontanicznie powstałego w październiku 2020 roku kolektywu, którego założycielkami są Chi Chi Ude, Julia Bui-Ngoc, Magdalena Karłowicz, Gabriela Wilczyńska i Anna Juniewicz, polegał na silnej wizualnej interwencji w przestrzeni miasta po ogłoszeniu wyroku pseudo-Trybunału Konstytucyjnego. 11 listopada – Dzień Niepodległości – ponad 20 kobiet ubranych w białe szaty odbyło cichy pochód w centralnym punkcie Warszawy. W czasie marszu ich suknie zaczęły krwawić. Biel i czerwień, narodowe polskie barwy, stały się tu symbolem politycznego okaleczania kobiet oraz skazywania ich pełnomocnym wyrokiem na cierpienie w historycznym procesie nacjonalistycznej mizoginicznej dominacji. Jednocześnie ta czerwona kobieca krew, jak czerwień błyskawicy, symbolu Czarnych Protestów, staje się jednak symbolem walki. Na naszych oczach wykuwa się tu nowy model patriotyzmu, który uwzględnia pełnię kobiecego obywatelstwa i kobiecych praw.

    25 listopada tego samego roku, na rozpoczęcie 16 Dni Przeciwdziałania Przemocy wobec Kobiet, w hołdzie dla aktywistek w Polsce, belgijskie polonijne stowarzyszenie “Elles sans frontières” powtórzyło performens przed Parlamentem Europejskim, zapraszając kilkoro europosłanek i europosłów do zabrania głosu za prawem do aborcji. Transnarodowy aktywizm feministyczny wzmocnił tym samym solidarność kobiecej walki ponad wszelkimi granicami. W aluzji do głównego, szeroko komentowanego jako skandaliczne w polskich mediach, kultowego hasła Czarnych Protestów, “Elles sans frontières” ogłosiło na swoim FB: “naszym marzeniem jest, by krew ofiar dała polityczną sprawczość kobietom! Wypierdalać !!!”

    • 8.03.2024 (sobota)

    Oprowadzania kuratorskie po wystawie                                        

  • Performens Anny Kalwajtys Olimpia

    Po pierwszej fali Czarnych Protestów i po hucznych feministycznych obchodach stulecia wywalczenia praw wyborczych przez Polki w 2018 roku, gdańska performerka, zainspirowana tłumaczonym na polski tekstem “Deklaracji praw kobiety i obywatelki” wraca do postaci Olimpii de Gouges. Artystka, upozowana na postać kobiety-rewolucjonistki w polskich barwach narodowych, performuje fragmenty „Deklaracji”, ujawniając historyczną desperację. Olimpia de Gouges zginęła na gilotynie, głosząc hasła, które niespełna wiek później stały się podstawą nowoczesnego ruchu emancypacyjnego kobiet. Dwa wieki później w Polsce ten postulat ciągle nie jest spełniony – kobiety są obywatelkami drugiej kategorii.

    Francuska rewolucja i obecność w niej kobiet były ważnym odniesieniem dla polskiej fali pro-aborcyjnych protestów. W polskiej historii nigdy wcześniej kobiety nie wyszły tak masowo na ulicę przy licznym międzygeneracyjnym wsparciu wielu grup społecznych. Echa pytania: „Dlaczego rewolucja jest kobietą?” z eseju wielkiej polskiej badaczki romantyzmu, Marii Janion, która analizowała postać francuskiej Marianny, wiodącej lud na barykady, powracały na spontanicznie tworzonych sztandarach i banerach podczas Czarnych Protestów.           

    Performens Anny Kalwatys będzie można zobaczyć podczas X Kongresu Kobiet w Brukseli 8.02.2025 g. 19:45

  • Le objet unique pour le Congrès des Femmes à Bruxelles

    Nous confions dans tes mains – pour ton esprit – et pour ton corps  – un objet que nous comprenons en tant qu’un objet de lutte politique, qui se réalise par le plaisir.

    Envoyez un e-mail à : kongreskobietbrx@gmail.com et commandez votre objet

    La révolution sexuelle n’aura jamais lieu sans un réel changement de notre façon de comprendre la différence sexuelle et le comportement sexuel, des stéréotypes traditionnels et des divisions sociales.

    Un article unique pour 10ème Congrès des Femmes à Bruxelles. Conception graphique de Beata Rojek

    Prix: 75 euro

    Envoyez un e-mail à : kongreskobietbrx@gmail.com et commandez votre objet

    Les droits sexuels sont l’un des derniers bastions du contrôle et de la discipline sociale. Ce n’est qu’aujourd’hui que la pensée féministe parle ouvertement du droit au sexe, dénonçant les systèmes de pouvoir, abus et violences. Le droit au sexe est le droit au plaisir et à la jouissance, à la célébration de l’intimité en dehors du protocole patriarcal. C’est disposer de son propre corps, de sa propre décision, de son consentement, en accord avec son temps et style de vie.

    Un peu de herstory : les vibrateurs ont été créés comme un outil pour contrôler les femmes, médicaliser notre plaisir et affaiblir la rébellion que nous ressentons. Plus les femmes ont acquis de droits, plus le plaisir s’est avéré être une question politique, une affaire ahurissante dans un système de privilèges et de structures sociales.

    La révolution sexuelle n’aura jamais lieu sans un réel changement de notre façon de comprendre la différence sexuelle et le comportement sexuel, des stéréotypes traditionnels et des divisions sociales. C’est pour cela que le plaisir et la culture de l’intimité sont des revendications politiques importantes pour la communauté LGBT et pour le mouvement des femmes.

    Le gode est un objet au même temps extatique, politique, cosmique et organique. Son pouvoir est en même temps intime et communautaire ; c’est un activisme de plaisir, de connaissance et de changement. C’est une expression de nouvelles alliances, de possibilités et de nouveaux droits politiques.

    C’est le jeu le plus sérieux possible. Luttons ensemble et amusons-nous ! Amuse-toi avec nous ! Profite de la force basée sur l’intimité et de nouvelles façons de sentir. Belle vie et bon sexe sont aussi des signes de résistance. Que le changement soit une joie !

    Méthode de soins:

    Tout ce dont tu as besoin c’est de l’eau tiède et d’un peu de savon ; le gode ne convient pas au lavage au lave-vaisselle.

    Range-le où tu le souhaites.

    Quelque chose pour le corps, quelque chose pour l’oreille

    Envoyez un e-mail à : kongreskobietbrx@gmail.com et commandez votre article

    Conception graphique de Beata Rojek pour le Congrès des Femmes à Bruxelles

    Fabriqué par Femifiga, Wrocław, Pologne

  • Wyjątkowy przedmiot na X-lecie Kongresu Kobiet w Brukseli

    Wyjątkowy przedmiot na X-lecie Kongresu Kobiet w Brukseli

    Oddajemy do Waszych rąk, umysłów
    i ciał przedmiot, który rozumiemy
    jako przedmiot walki politycznej,
    realizowanej przez przyjemność.

    • CENA: 75 EUR

    KUP SWOJE DILDO:
    Zrób przelew na: BE44363152678545

    i wyślij email na: kongreskobietbrx@gmail.com

    Rewolucja seksualna nigdy się nie dokona bez prawdziwej zmiany rozumienia różnicy seksualnej i seksualnych zachowań, tradycyjnych stereotypów i podziałów. Dlatego przyjemność i kultura intymności to ważne polityczne postulaty dla wspólnoty LGBT
    oraz dla ruchu kobiecego.

    Limitowana edycja, porcelanowych dildo zaprojektowanych przez Beatę Rojek specjalnie na Kongresu Kobiet w Brukseli.

    • CENA: 75 EUR

    KUP SWOJE!
    Zrób przelew na: BE44363152678545

    i wyślij email na: kongreskobietbrx@gmail.com

    Prawa seksualne są jednym z ostatnich bastionów kontroli i społecznego dyscyplinowania. Dopiero dziś myśl feministyczna mówi otwarcie o prawie do seksu, obnażając systemy władzy, nadużycia i przemoc. Prawo do seksu to prawo do rozkoszy i celebrowania intymności poza patriarchalnym protokołem. To dysponowanie swoim ciałem, własną decyzją, zgodą (nazywaną konsentem), własnym czasem i stylem życia.

    Herstorycznie: wibratory powstały jako narzędzie kontroli kobiet, medykalizowania naszej rozkoszy i osłabiania buntu, który czujemy. Im więcej kobiety zdobywały praw, tym bardziej przyjemność okazywała się sprawą polityczną. Sprawą, która wywracała system przywilejów i struktur społecznych. Rewolucja seksualna nigdy się nie dokona bez prawdziwej zmiany rozumienia różnicy seksualnej i seksualnych zachowań, tradycyjnych stereotypów i podziałów. Dlatego przyjemność i kultura intymności to ważne polityczne postulaty dla wspólnoty LGBT
    oraz dla ruchu kobiecego.

    Dildo to przedmiot ekstatyczny, polityczny, kosmiczny i organiczny naraz. Jego moc polega na tym, że jednocześnie jest intymne i wspólne; to aktywizm rozkoszy, poznania i zmiany. To wyraz nowych sojuszy i możliwości, nowych politycznych praw. To zabawa najpoważniejsza z możliwych. Oddajemy do Waszych rąk, umysłów
    i ciał przedmiot, który rozumiemy jako przedmiot walki politycznej,
    realizowanej przez przyjemność.

    Walczmy i bawmy się! Baw się razem z nami! Ciesz się siłą, płynącą z intymności i nowych sposobów doznania. Dobre życie i seks to także znak oporu. Niech zmiana będzie radością!

    Sposób pielęgnacji:
    Wystarczy ciepła woda i odrobina mydła, nie nadaję się do mycia w zmywarce.
    Należy przechowywać, gdzie się komu podoba 🙂

    KUP SWOJE DILDO:
    Zrób przelew na: BE44363152678545

    i wyślij email na kongreskobietbrx@gmail.com

    Projekt graficzny Beata Rojek dla Kongresu Kobiet w Brukseli
    Produkcja Femifiga, Wrocław, Polska

  • „Z aborcji rodzi sie rewolucja. Polski sen o demokracji”

    „Z aborcji rodzi sie rewolucja. Polski sen o demokracji”

    WYSTAWA TOWARZYSZĄCA
    X Kongresowi Kobiet w Brukseli

    Wystawa feministycznej sztuki współczesnej „De l’avortement naît la révolution. Le rève de la démocratie polonaise” na Uniwersytecie Katolickim UCLLouvain w Louvain-la-Neuve, towarzysząca pracy doktorskiej Julii Laureau „’Czy rewolucja jest kobietą?’ Aborcja, nacjonalizm i demokracja. Etnograficzny portret kobiecego podmiotu politycznego w Polsce (2020-2023).

    Kolektyw kuratorski: Agata Araszkiewicz, Julia Laureau, Zofia Reznik, Beata Rojek, Sonia Sobiech

    Artystki: Iwona Demko, Marta Frej, Zuzanna Hertzberg, Caroline Kempeneers+Serena Galante, Julia Laureau, Beata Rojek + Sonia Sobiech + Zofia Reznik, Kle Mens, Aga Szreder + Collectif 100 flag (Agata Araszkiewicz+Katarzyna Bratkowska+Pomme Soltyk+Oskar Soltyk, Anka Leśniak, Karolina Freino, Marta Skuza, Agnieszka Bałucik + Ada Zawadzka+Adrian Kruszewski+Aleksandra Kołodziej+Katarzyna Chrobak+Kinga Kawalerowicz+Maria Dutkiewicz)

    Ze specjalnym udziałem: Anna Baumgart, Anna Kalwajtys, Nieme Szaty Królowej

    Opis wystawy:

    Polska walka o aborcję to dynamiczne pole, w którym stawką są zarówno prawa kobiet, jak i sama demokracja. W dążenie do pełni samostanowienia przez osoby mogące zajść w ciążę wpleciona jest historia i mocno zaangażowana jest sztuka współczesna. W jej centrum jest wielka podmiotowość protestów Polek, które pierwszy raz w nowożytnych dziejach kraju wystąpiły tak mocno ubiegając się o swoje prawa. 

    Wystawa towarzyszy projektowi badawczemu Julii Laureau, doktorantki UCLouvain (LAAP/FNRS), o tytule „«Rewolucja jest kobietą»? Aborcja, nacjonalizm i demokracja. Etnografia kobiecego podmiotu politycznego w Polsce (2020-2023)”, który bada polską feministyczną walkę o aborcję w jej różnych odsłonach oraz ruch pro-life/anti-choice. Prezentuje pozyskaną przez badaczkę wiedzę i jej fotografie terenowe oraz wydobywa analizowane przez nią wątki z prac zaproszonych do udziału polskich współczesnych artystek. Jest w niej zarysowany zarówno polityczny, jak i intymny proces, który doprowadził do obalenia nacjonalistycznego rządu Prawa i Sprawiedliwości (PiS) jesienią 2023 roku – po 8 latach autorytarnych rządów, zmierzających niewątpliwie w stronę dyktatury. 

    Ekspozycja składa się z dwóch powiązanych części. Pierwsza z nich koncentruje się na oporze i subwersji, pokazując, jak nacjonalizm w Polsce jest kształtowany, doświadczany i kwestionowany. Druga część poświęcona jest „świątyni afirmatywnej”, która przedstawia nowe wyobrażenia na temat aborcji, oparte na reprezentacjach wsparcia i solidarności. Jednak polskie artystki i aktywistki nie działają w próżni, a inicjatywy takie jak Aborcja Bez Granic istnieją także dzięki wsparciu rządu Belgii, który jako pierwszy w Europie ufundował fundusz dla Polek przybywających po aborcję. I choć Belgia to kraj z dawno nabytym prawem do przerwania ciąży na żądanie oraz o uchodzącym za modelowy systemie opieki zdrowia reprodukcyjnego, to na poziomie społeczno-kulturowym nadal działa w nim aborcyjne tabu. Stąd także paląca aktualność tej wystawy – prawo do aborcji jako najwyższa stawka walki feminizmu z populizmem to dziś uniwersalny temat.

    Gromadząc i eksponując obok siebie refleksje badaczek, prace artystek i wypowiedzi aktywistek pragniemy zwrócić uwagę na różne sposoby mówienia o doświadczeniu kobiet, na różne strategie przedstawiania związku pomiędzy prawami reprodukcyjnymi i demokracją. A głosy i działania Polek postrzegamy jako szczególnie ważne z punktu widzenia współczesnej demokracji i przeciwstawiania się tendencjom faszystowskim. Wierzymy, że – łącząc polską i belgijską perspektywę – wystawa zachęci także do refleksji nad sytuacją osób mogących zajść w ciążę w innych krajach oraz do namysłu nad kondycją praw człowieka w Europie i na świecie.

    Więcej informacji

    Wersja angielska

    Wersja francuska