WYSTAWA TOWARZYSZĄCA
X Kongresowi Kobiet w Brukseli
Wystawa feministycznej sztuki współczesnej „De l’avortement naît la révolution. Le rève de la démocratie polonaise” na Uniwersytecie Katolickim UCLLouvain w Louvain-la-Neuve, towarzysząca pracy doktorskiej Julii Laureau „’Czy rewolucja jest kobietą?’ Aborcja, nacjonalizm i demokracja. Etnograficzny portret kobiecego podmiotu politycznego w Polsce (2020-2023).
Kolektyw kuratorski: Agata Araszkiewicz, Julia Laureau, Zofia Reznik, Beata Rojek, Sonia Sobiech
Artystki: Iwona Demko, Marta Frej, Zuzanna Hertzberg, Caroline Kempeneers+Serena Galante, Julia Laureau, Beata Rojek + Sonia Sobiech + Zofia Reznik, Kle Mens, Aga Szreder + Collectif 100 flag (Agata Araszkiewicz+Katarzyna Bratkowska+Pomme Soltyk+Oskar Soltyk, Anka Leśniak, Karolina Freino, Marta Skuza, Agnieszka Bałucik + Ada Zawadzka+Adrian Kruszewski+Aleksandra Kołodziej+Katarzyna Chrobak+Kinga Kawalerowicz+Maria Dutkiewicz)
Ze specjalnym udziałem: Anna Baumgart, Anna Kalwajtys, Nieme Szaty Królowej
Opis wystawy:
Polska walka o aborcję to dynamiczne pole, w którym stawką są zarówno prawa kobiet, jak i sama demokracja. W dążenie do pełni samostanowienia przez osoby mogące zajść w ciążę wpleciona jest historia i mocno zaangażowana jest sztuka współczesna. W jej centrum jest wielka podmiotowość protestów Polek, które pierwszy raz w nowożytnych dziejach kraju wystąpiły tak mocno ubiegając się o swoje prawa.
Wystawa towarzyszy projektowi badawczemu Julii Laureau, doktorantki UCLouvain (LAAP/FNRS), o tytule „«Rewolucja jest kobietą»? Aborcja, nacjonalizm i demokracja. Etnografia kobiecego podmiotu politycznego w Polsce (2020-2023)”, który bada polską feministyczną walkę o aborcję w jej różnych odsłonach oraz ruch pro-life/anti-choice. Prezentuje pozyskaną przez badaczkę wiedzę i jej fotografie terenowe oraz wydobywa analizowane przez nią wątki z prac zaproszonych do udziału polskich współczesnych artystek. Jest w niej zarysowany zarówno polityczny, jak i intymny proces, który doprowadził do obalenia nacjonalistycznego rządu Prawa i Sprawiedliwości (PiS) jesienią 2023 roku – po 8 latach autorytarnych rządów, zmierzających niewątpliwie w stronę dyktatury.
Ekspozycja składa się z dwóch powiązanych części. Pierwsza z nich koncentruje się na oporze i subwersji, pokazując, jak nacjonalizm w Polsce jest kształtowany, doświadczany i kwestionowany. Druga część poświęcona jest „świątyni afirmatywnej”, która przedstawia nowe wyobrażenia na temat aborcji, oparte na reprezentacjach wsparcia i solidarności. Jednak polskie artystki i aktywistki nie działają w próżni, a inicjatywy takie jak Aborcja Bez Granic istnieją także dzięki wsparciu rządu Belgii, który jako pierwszy w Europie ufundował fundusz dla Polek przybywających po aborcję. I choć Belgia to kraj z dawno nabytym prawem do przerwania ciąży na żądanie oraz o uchodzącym za modelowy systemie opieki zdrowia reprodukcyjnego, to na poziomie społeczno-kulturowym nadal działa w nim aborcyjne tabu. Stąd także paląca aktualność tej wystawy – prawo do aborcji jako najwyższa stawka walki feminizmu z populizmem to dziś uniwersalny temat.
Gromadząc i eksponując obok siebie refleksje badaczek, prace artystek i wypowiedzi aktywistek pragniemy zwrócić uwagę na różne sposoby mówienia o doświadczeniu kobiet, na różne strategie przedstawiania związku pomiędzy prawami reprodukcyjnymi i demokracją. A głosy i działania Polek postrzegamy jako szczególnie ważne z punktu widzenia współczesnej demokracji i przeciwstawiania się tendencjom faszystowskim. Wierzymy, że – łącząc polską i belgijską perspektywę – wystawa zachęci także do refleksji nad sytuacją osób mogących zajść w ciążę w innych krajach oraz do namysłu nad kondycją praw człowieka w Europie i na świecie.
Wersja angielska
Wersja francuska
Dodaj komentarz